3 فوریه 2022 - یکی از ویژگی های اصلی دیابت نوع 1 از دست دادن سلول های بتای پانکراس است که انسولین می سازند. محققان به سرپرستی پرفسور پائولو فیورینا، از بیمارستان کودکان بوستون و دکتر فرانچسکا دآدیو، از دانشگاه میلان، اکنون یک مسیر سلولی مضر را شناسایی کرده اند که باعث مرگ این سلول ها می شود. هنگامی که محققان این مسیر را در موش ها و جزایر انسانی، جایی که سلول های بتا در آن زندگی می کنند، مسدود کردند، سلول های بتا زنده ماندند، تولید انسولین افزایش یافت و از شروع دیابت جلوگیری یا بیماری به تاخیر افتاد.
در این مطالعه، که در سوم فوریه در Nature Communications منتشر شد، از سه مدل مختلف دیابت در موش استفاده شد و اثرات محافظتی با مسدود کردن این مسیر، چه به روش ژنتیکی چه با استفاده از آنتی بادی مشاهده شد. مطالعات سلول های انسانی و افراد مبتلا به دیابت با یافته های موش مطابقت داشت. محققان امیدوارند که بتوانند دارویی برای مسدود کردن این مسیر بمنظور درمان دیابت نوع 1 ، توسعه دهند.
محققان نشان دادند که این مسیر شامل یک "گیرنده ی مرگ" به نام TMEM219، بر روی سلول های بتا است که با پروتئین 3 اتصال دهنده فاکتور رشد شبه انسولین (IGFBP3) تعامل دارد. محققان دریافتند هنگامی که IGFBP3 بهTMEM219 متصل می شود، سلول های بتا از طریق فرآیند آپوپتوز می میرند.
پرفسور فیورینا می گوید: ما معتقدیم که این ممکن است یک مکانیسم طبیعی برای تحت کنترل نگه داشتن جمعیت سلول های بتا باشد. ما فکر می کنیم که در دیابت نوع 1، تولید IGFBP3 ممکن است افزایش یابد، بنابراین سلول های بتا از دست می روند.
این تیم با حمایت از این ایده، گروه‌های مختلف افراد مبتلا به دیابت را مورد مطالعه قرار داده و دریافتند که غلظت IGFBP3 در خون آنها در مقایسه با افراد غیر دیابتی بیشتر است. همچنین غلظت IGFBP3 در افراد در معرض خطر ابتلا به دیابت و در موش های دیابتی و پیش دیابتی افزایش می یابد.
زنده نگه داشتن سلول های بتا
در موش‌ها، محققان از چندین روش برای مسدود کردن مسیر IGFBP3/TMEM219 استفاده کردند: مسدود کردن IGFBP3، حذف ژن گیرنده ی TMEM219 یا استفاده از یک پروتئین نوترکیب بر اساس بخشی از TMEM219. محققان بااستفاده از هر یک از این رویکردها توانستند سلول های بتا را حفظ کنند، تولید انسولین را افزایش دهند و دیابت را به تأخیر اندازند یا از آن جلوگیری کنند. هنگامی که محققان این مسیر را برای مدت طولانی تری مسدود کردند، جمعیت سلول های بتا افزایش یافت.
پرفسور فیورینا و همکارانش همچنین جزایر پانکراس انسانی را که سلول‌های بتا در آنها قرار دارند، مورد مطالعه قرار دادند. هنگامی که آنها سلول ها را در معرضIGFBP3 قرار دادند، میزان مرگ و میر بیشتری در اثر آپوپتوز رخ داد. هنگامی که آنها مسیر IGFBP3/TMEM219 را مسدود کردند، سلول های بتا محافظت شدند و به ساخت انسولین ادامه دادند .
پرفسور فیورینا می گوید: تفکر رایج برای دیابت نوع 1 این است که این بیماری یک مشکل خود ایمنی است، اما ایمونوتراپی به طور کامل دیابت را درمان نمی کند. ما فکر می کنیم که اختلال در تنظیم هومئوستازی سلول های بتا نیز در این بیماری نقش دارد و IGFBP3 به عنوان یک "بتاتوکسین" عمل می کند.
پرفسور فیورینا در سال 2016 یک شرکت بیوتکنولوژی به نام Enthera را در ایتالیا تأسیس کرد که بر اساس این اکتشافات در حال توسعه ی داروهای بیولوژیک است. محققان تصور می کنند که اولین آزمایش در انسان برای درمان با آنتی بادی مسدود کننده ی مسیرIGFBP3/TMEM219 ، می تواند از سپتامبر 2022 در اروپا آغاز شود.
منبع:
https://medicalxpress.com/news/2022-02-diabetes-pancreatic-beta-cells.html